Πώς να αναγνωρίσετε την οστεοχονδρία του λαιμού και να απαλλαγείτε από τον πόνο αποτελεσματικά

Η αποτυχία των μυών του λαιμού, ο πονοκέφαλος, η απώλεια ευαισθησίας στα χέρια και η ζάλη - όλα αυτά είναι σημάδια οστεοχονδρίου της αυχενικής σπονδυλικής στήλης. Η παθολογία συνδέεται στενά με δυστροφικές αλλαγές στο σώμα των σπονδύλων, των συνδέσμων και των μεσοσπονδύλων δίσκων. Τα συμπτώματα μπορούν να εκδηλωθούν σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά η ασθένεια είναι γρήγορα νεαρή σε σχέση με την ανάπτυξη της υποοδυναμίας - έναν καθιστικό τρόπο ζωής, "κατάψυξη" στον υπολογιστή, τα ειδικά χαρακτηριστικά της εργασίας ή της μελέτης.

Συνήθως, η ανθρώπινη σπονδυλική στήλη θα πρέπει να είναι σχεδόν συνεχώς εν κινήσει, με μια αναγκαστική μονοτονία της θέσης του σώματος, σταδιακά ατροφία τους σπονδύλους του λαιμού και στη συνέχεια να σταματήσει να τελειώνει με τις λειτουργίες του.

Κλινικές εκδηλώσεις

Τα συμπτώματα της οστεοχονδρισμού στην περιοχή του τραχήλου σχετίζονται με μεταβολές στους σπονδύλους, ασθένειες των αιμοφόρων αγγείων και των νευρικών απολήξεων.

Οι σημαντικότερες κλινικές εκδηλώσεις δείχνουν ότι έχουν μεταδοθεί τα σκάφη και τα νεύρα.

Ομάδες κλινικών χαρακτηριστικών:

• Νευρολογικό (αντίκτυπο στο περιφερειακό τμήμα της Εθνοσυνέλευσης) ·
• Σπονδυλική στήλη (έκθεση απευθείας στο νωτιαίο μυελό).
• Κεντρική (παραβίαση του νευρικού άκρου, "υπεύθυνο" για τον εγκέφαλο).

Στην περίπτωση των περιφερειακών NS, τα συμπτώματα του πόνου βρίσκονται στο προσκήνιο. Μπορούν να έχουν διαφορετική φύση και εντάσεις, αλλά εμφανίζονται στην αρχή της παθολογίας στο λαιμό.

Στην αυχενική οστεοχονδρία, η δύσπνοια της αναπνοής (σύμπτωμα) έρχεται στο προσκήνιο. Φαίνεται να αναπνέει τον ασθενή ότι γίνεται δύσκολο λόγω του "κομματιού στο λαιμό". Ο πόνος είναι ηλίθιος, συνοδευόμενος από μυϊκή ένταση και συχνά εντείνεται μετά τον ύπνο του νύχτας.

Η παθολογική διαδικασία μπαίνει σταδιακά στο χέρι, μια αδυναμία και ένα αίσθημα μούδιασμα συμβαίνει σε αυτά. Συχνά ο ασθενής διαμαρτύρεται για τον πόνο στην καρδιά, πράγμα που σημαίνει ότι η παθολογία περνάει σε οστεοχονδρία σε αυχενικό, σωστή οστεοχονδρία. Η οστεοχονδρία συχνά "καλύπτεται" για τη νευραλγία και τη στηθάγχη.

Συνέπειες

Τα συμπτώματα του εγκεφάλου εμφανίζονται όταν η σπονδυλική αρτηρία περιέχει οξυγόνο στην παθολογική διαδικασία των σπονδύλων. Μειώνεται υπό την επίδραση των δυστροφικών αλλαγών στους σπονδύλους του λαιμού και δεν μπορεί να εκπληρώσει πλήρως τις λειτουργίες του. Ως εκ τούτου, ο ασθενής διαμαρτύρεται με την αυχενική οστεοχονδρία για πονοκέφαλο, ζάλη, θόρυβο θορύβου και οπτικές διαταραχές (συνέπεια της μετάδοσης του αγγειακού αεριωθούμενου).

Ο πονοκέφαλος για την οστεοχονδρία στην αυχενική σπονδυλική στήλη δεν μπορεί να σταματήσει ανά αναλγητικά, αλλά μπορεί να βελτιωθεί με ανατροπή και κλίση.

Τα συμπτώματα της οστεοχονδρίωσης του λαιμού στο VSD παρουσιάζονται σε σημάδια αστάθειας και νεύρωση της αρτηριακής πίεσης. Από την άλλη πλευρά, το VSD μπορεί να είναι ένα σημάδι της έναρξης της οστεοχονδρισμού. Τα συμπτώματα αυτών των δύο ασθενειών είναι παρόμοια, γι 'αυτό είναι σημαντικό να υποβληθούν σε πλήρη εξέταση (δοκιμές, ακτίνες Χ, MRI).

Οι παροξύνσεις της οστεοχονδρισμού της αυχενικής σπονδυλικής στήλης (μετά από νευρικό για το στρες, τη σωματική άσκηση) παρουσιάζονται σε συνεχή ερεθισμό, φτωχό όνειρο και γρήγορη κόπωση.

Γιατί είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί η οστεοχονδρία;

Πρόκειται για την παθογένεση της οστεοχονδρισμού, η «ρίζα του κακού» βρίσκεται στον εκφυλισμό και την αφυδάτωση του πυρήνα του μεσοσπονδύλου δίσκου. Στην αρχική φάση, οι καταστροφικές διαδικασίες δεν συνοδεύονται από συμπτώματα και παραμένουν απαρατήρητες. Εάν ο πόνος είναι συνδεδεμένος, δεν είναι πλέον δυνατό να μετατραπεί η διαδικασία εκκίνησης των αλλαγών στους σπονδύλους του λαιμού. Επομένως, η οστεοχονδρία παραμένει μόνο για την εξάλειψη των συμπτωμάτων και την πρόληψη της ανάπτυξης επιπλοκών.

Παθολογία

Κατά την αντιμετώπιση της οστεοχόνους της αυχενικής σπονδυλικής στήλης, η αρχή της χρήσης αρκετών τεχνικών είναι σημαντική. Είναι καλό να συνδυάζετε τη φαρμακευτική θεραπεία με φυσιοθεραπεία και μασάζ, απλές ασκήσεις και διατροφή.

Φαρμακευτική θεραπεία

Η θεραπεία με φαρμακευτικά προϊόντα επιδιώκει δύο στόχους - για την εξάλειψη της ασηπτικής φλεγμονής στη νευρική ζώνη και τη μείωση της σοβαρότητας του πόνου. Η υπερβολική προστατευτική τάση των παραφυσικών μυών ("άμυνα") αφαιρείται στο δρόμο.

Χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα κεφάλαια:

• Τα ΜΣΑΦ (αντιφλεγμονώδη μη -νασανθούν ενεργά συστατικά) είναι η κύρια ομάδα στη θεραπεία της οστεοχονδρισμού της περιοχής του τραχήλου.

  Οι ενεργές ουσίες είναι η ιβουπροφαίνη, η ασπιρίνη, η ορθοφωνική, η δικλοφενάκη, η αναλίνι, η παρακεταμόλη, η nimesulid, η ινδομεθακίνη. Όλα τα ΜΣΑΦ έχουν άμεσο αναλγητικό αποτέλεσμα, μειώνουν τη φλεγμονή και τον πόνο στη ζώνη παθολογίας.


• NSAID+Αντιπασματοδόχος.

  Ο συνδυασμός αυτών των προϊόντων ανακουφίζει την ένταση των μυών και μειώνει αποτελεσματικά τη σοβαρότητα του πόνου.

• Αποκλεισμός.

  Με την άμεση εισαγωγή μιας αναισθησίας της τοπικής δράσης, μπορείτε να ανακουφίσετε την ένταση των μυών, τη φλεγμονή και τον πόνο. Τα μπλοκ κατασκευάζονται μόνο σε εξωτερικό ασθενή. Αρκεί να διεξάγεται αρκετές διαδικασίες για αποτελεσματική θεραπεία και ανακούφιση του πόνου.

Χονδροπροστατευτικά

Τα παρασκευάσματα που προστατεύουν αποτελεσματικά τον χόνδρο από την καταστροφή και τη διακοπή των εκφυλιστικών διεργασιών της αυχενικής σπονδυλικής στήλης είναι χονδροπροστατευτές. Αλλά γιατί η απρόθυμα την διορίζει με οστεοχονδρία;

Οι χονδροπροστατευτές είναι μια ετερογενή ομάδα L/B, συμπεριλαμβανομένης της θειικής γλυκοζαμίνης και της χονδροϊτίνης. Η γλυκοζαμίνη είναι και πάλι ο προκάτοχός της χονδροϊτίνης και το δομικό του στοιχείο.

Η θειική χονδροϊτίνη είναι ένα φυσικό συστατικό κάθε ιστού χόνδρου που συντίθεται στο ανθρώπινο σώμα με χονδροκύτταρα και αποτελεί μέρος του αρθρικού υγρού ("λιπαντικό των αρθρώσεων"), υποστηρίζει την ενυδάτωση εξουσιοδότησης και τη σύνθεση της υαλουρονικής οξύτητας και της προαγωγής της αναγέννησης της κάρτας.

Θεωρητικά, όλα είναι απλά: αποδέχτηκε τους χονδροπροστατευτές - αποκατέστησε τον χόνδρο και την άρθρωση! Ωστόσο, ανεξάρτητες μελέτες δείχνουν ότι η επίδραση της λήψης χονδροπροστατευτικών για την οστεοχονδρία δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα "τέχνασμα", το εικονικό φάρμακο. Οι περισσότεροι ασθενείς διαπιστώνουν ότι τα χονδροπροστατευτικά δεν βελτιώνουν τις ασθένειες της οστεοχονδρισμού του λαιμού στην οποία χρησιμοποιήθηκαν (δισκία, αλοιφές).

Γιατί λειτουργεί;

1. Η επίδραση της θειικής χονδροϊτίνης σχετίζεται με τη βελτίωση της σύνθεσης του αρθρικού υγρού και των ενδιάμεσων δίσκων που δεν είναι αυτό που είναι ο λόγος για την έλλειψη επίδρασης της θεραπείας με χονδροπροστατευτές.
2. Σε αντίθεση με τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, η θειική χονδροϊτίνη έχει υψηλή μοριακή μάζα. Επομένως, η ενεργή ουσία απλώς εγκαθίσταται στις επιφανειακές δομές και δεν φτάνει στο "σημείο στόχου". Για το λόγο αυτό, οι χονδροπροστατευτές συνταγογραφούνται σε πολύ υψηλές δόσεις σε δισκία.
3. Σε σχεδόν το 90% των περιπτώσεων, η θεραπεία αρχίζει όταν ο μεσοσπονδύλιος δίσκος έχει ήδη καταστραφεί. Είναι απλά αδύνατο να αποκαταστήσετε τη δομή σας.

Ωστόσο, μην απορρίπτετε αμέσως χονδροπροστατευτικά: αναμφισβήτητα θα βοηθήσετε στη θεραπεία των πιο αναγνωρισμένων παθολογιών του ιστού χόνδρου. Ταυτόχρονα, συνιστάται να χρησιμοποιείτε υψηλές δόσεις με οστεοχονδρία και για μεγάλο χρονικό διάστημα το πρωταρχικό αποτέλεσμα μπορεί να γίνει αισθητό μετά από 2-3 μήνες.

Μουσουλαξάντες

Διαχωρίζονται σε 2 κατηγορίες - L/στην κεντρική και περιφερειακή δράση. Στην περίπτωση της οστεοχονδρίωσης της περιοχής του τραχήλου της μήτρας, έχουν συνταγογραφηθεί μόνο τα μυϊκά χαλαρωτικά του κεντρικού αποτελέσματος (μπακλοφέν, τιζανιδίνη, metokarbamol, cyclobenzaprin κ.λπ.). Τα περιφερειακά μυϊκά χαλαρωτικά χρησιμοποιούνται από αναισθησιολόγους στη τραυματική και τη λειτουργία.

Σπουδαίος! Τα Musorelaxants για την οστεοχόνους της περιοχής του τραχήλου, ορίζονται μόνο από γιατρό. Η κύρια καταγραφή του φαρμάκου πραγματοποιείται αποκλειστικά στα τείχη της ιατρικής εγκατάστασης υπό την επίβλεψη του θεράποντος γιατρού προκειμένου να παράσχει επείγουσα βοήθεια εγκαίρως.

Η μυϊκή μνημεία -τα μυριααξάντια συνταγογραφούνται για την εξάλειψη των μυϊκών σπασμών στον τομέα της παθολογίας (λαιμός), το φάρμακο αντικατοπτρίζει τα σπονδυλικά αντανακλαστικά, μειώνει την ένταση των μυών και έχει ένα αναλγητικό και ηρεμιστικό αποτέλεσμα. Η υποδοχή των μυϊκών χαλαρωτικών μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα κατά τη διάρκεια της θεραπείας κίνησης, του μασάζ, της έλξης και της χειρωνακτικής θεραπείας.

Η υποδοχή των μυϊκών χαλαρωτικών για την οστεοχονδρία είναι δικαιολογημένη. Αυτό βοηθά τη συντηρητική θεραπεία.

Ωστόσο, οι παρενέργειες αυτής της ομάδας φαρμάκων δεν αποτελούν απλή διατύπωση, κάθε ασθενής (ναυτία, ξηροστομία, υπνηλία και μείωση της συγκέντρωσης προσοχής, μερικές φορές σύγχυση συνείδησης), εξαρτάται από το ένα ή το άλλο βαθμό). Για τα φυσικά υποτονικά μυϊκά χαλαρωτικά, αντιπροσωπεύουν έναν ειδικό κίνδυνο, μπορούν να μειώσουν την αρτηριακή πίεση, τη ζάλη, τον άσθιο και την αταξία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πτώση πίεσης φτάνει σε κρίσιμους αριθμούς (απώλεια συνείδησης).

Τα Musorelaxants δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν με μακροπρόθεσμα μαθήματα, γεγονός που οδηγεί σε παραβίαση των λειτουργιών του ηπατικού συστήματος και αύξηση του σωματικού βάρους.

"Θαυματουργές" αλοιφές

Σύμφωνα με την πανταχού παρούσα διαφήμιση, η αλοιφή μπορεί να θεραπεύσει την οστεοχονδρία για 30 δευτερόλεπτα. Υπάρχουν δύο πλευρές του μετάλλου. Από τη μία πλευρά, οι αλοιφές με οστεοχονδρία είναι άχρηστες, δεν είναι σε θέση να σταματήσουν την παθολογική καταστροφή του χόνδρου και η αυτοπεποίθηση της αυχενικής οστεοχονδρισμού με αλοιφές είναι πρακτικά καταδικασμένη να αποτύχει. Από την άλλη πλευρά, οι αλοιφές μπορούν να σταματήσουν το σύνδρομο πόνου στο λαιμό, να ανακουφίσουν δυσάρεστες αισθήσεις και περισσότερο ή λιγότερο ανεκτό τον ασθενή. Συμπέρασμα - Οι αλοιφές για την οστεοχονδρία του λαιμού έχουν καθαρά συμπτωματικό αποτέλεσμα.

Χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό:

• Αλοιφές, πηκτώματα με ΜΣΑΦ (κετοναλική γέλη, fastum -gel, ultrafastin, ορθοφέν, diclofenac).
• Τοπικοί αναπτυσσόμενοι πράκτορες.

  Συμβάλλουν στην τοπική αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος, γεγονός που οδηγεί σε μείωση του πόνου και μείωση της φλεγμονώδους αντίδρασης στο λαιμό.

• Σύνθετη αλοιφή.

  Χρησιμοποιείται συχνά ένα πήκτωμα που περιλαμβάνει ηπαρίνη που έχει θετική επίδραση στη διαδικασία της μικροκυκλοφορίας αίματος, της δεξαπανθαινόλης και του διμεθυλοσουλφοξειδίου που έχει αντιφλεγμονώδη επίδραση.

Φυσιοθεραπεία

Με την αυχενική οστεοχονδρία, εμφανίζονται οι ακόλουθες διαδικασίες:

1. Υπερηχητικός. Αντιφλεγμονώδη, αναλγητική επίδραση, ένα είδος «μικρομαστικών» ιστών.
2. Ηλεκτροφόρηση Novocaine;
3. Μαγνητοθεραπεία;
4. Κατώτερη θεραπεία (κουκούλα κινητήρα της σπονδυλικής στήλης υπό την επίδραση του σωματικού βάρους).
5. Φαινόμενο δόνησης.
6. Θεραπεία με λέιζερ και κυματισμού.
7. Ιατρική φυσική αγωγή.

Ορισμένες ασκήσεις στην οστεοχονδρία της αυχενικής σπονδυλικής στήλης θα συμβάλουν στην αύξηση της περιοχής της κίνησης, την αύξηση της αποτελεσματικότητας των ταυτόχρονων μεθόδων συντηρητικής θεραπείας, τη μείωση των εντάσεων στους μυς του λαιμού και τη μείωση του φαρμακολογικού στρες:

• Ξαπλωμένος σε επίπεδη επιφάνεια, ανεβάζοντας το κεφάλι σας και επισκευάζοντας μερικά δευτερόλεπτα σε αυτή τη θέση σε αυτή τη θέση.
• Ανασηκώστε το πηγούνι όσο το δυνατόν υψηλότερο στη θέση του ανυψωμένου κεφαλιού και κρατήστε το για μερικά δευτερόλεπτα.
• Τοποθετήστε ένα χαμηλό μαξιλάρι στη θέση στο πλάι και σηκώστε το κεφάλι σας και παραλείψτε το για 1-3 δευτερόλεπτα. Και αφήστε το (10 φορές). Επαναλάβετε σε άλλη πλευρά (10 φορές).
• Ξεκινήστε τις κινήσεις περιστροφής του κεφαλιού κατά μήκος του άξονα στα δεξιά και αριστερά (το αυτί πρέπει να αγγίξει το πάτωμα) στη θέση στο πίσω μέρος.
• Σε μια θέση ξαπλωμένη, τείνουν το κεφάλι σας προς τα αριστερά και τους δεξιά ώμους.

Δίαιτα, μύθοι και πραγματικότητα

Οι περισσότεροι εμπειρογνώμονες ισχυρίζονται ότι η σωστή διατροφή στην οστεοχονδρία βοηθά στην οστεοχονδρία του τραχήλου της μήτρας. Μπορείτε να συμφωνήσετε με αυτό, η διατριβή είναι αρκετά "πολιτικά σωστή". Από την άλλη πλευρά, υπάρχει λόγος να υποστηρίξουμε ότι η διατροφή για την οστεοχονδρία δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μύθο που βασίζεται σε άλλους μύθους.

Πέντε μύθοι για την "πραγματική" διατροφή για την οστεοχονδρία:

• "Με όλες τις ασθένειες της σπονδυλικής στήλης, είναι σημαντικό να εμπλουτίσουμε τη διατροφή με τον φωσφόρο".

  Αυτός είναι ένας μύθος! Σχεδόν όλα τα προϊόντα από το "τέρας" της βιομηχανίας τροφίμων καταφέρνουν να προσθέσουν χημικά, από τα οποία είναι πολλά φωσφορικά άλατα. Ως εκ τούτου, το σώμα ενός σύγχρονου ατόμου απλώς επικυρώνεται από τον φωσφόρο.

  Με μια τέτοια δίαιτα, ο λόγος του ασβεστίου και του φωσφόρου διαταράσσεται. Η ανάπτυξη του ποσοστού των φωσφορικών αλάτων οδηγεί σε αντισταθμιστικές διεργασίες που αυξάνουν το περιεχόμενο CA στο αίμα. Η πηγή ασβεστίου γίνεται ένας ιστός των οστών, η CA είναι απλά "ξεπλυμένη από τα οστά" ότι ο ασθενής δεν βελτιώνει την υγεία του ασθενούς με οστεοχονδρία της περιοχής του τραχήλου.

• "Η δίαιτα για την οστεοχονδρία θα πρέπει να εμπλουτιστεί με ασβέστιο."

  Αυτός είναι ένας μύθος! Η ανεπάρκεια CA οδηγεί αναμφισβήτητα σε βλάβη στα οστά, αλλά όχι στην οστεοχονδρία του τραχήλου της μήτρας, αλλά στην οστεοπόρωση. Δεν υπάρχει τίποτα μαζί ανάμεσα σε δύο ασθένειες. Αν και η αύξηση της ΑΠ στο σώμα συμβάλλει στην ενίσχυση των οστών, δεν απομακρύνει την οστεοχονδρία.

• "Η δίαιτα για την οστεοχονδρία της περιοχής του τραχήλου της μήτρας σημαίνει έναν περιορισμό των βάσεων πρωτεϊνών και πλακίνης".

  Αυτός ο μύθος συνδέεται με μια διαφορετική ασθένεια των οστών και των αρθρώσεων - ουρική αρθρίτιδα - στην οποία ο μεταβολισμός είναι πραγματικά διαταραγμένος. Το κρέας, η σοκολάτα, το κόκκινο κρασί, ο καφές και το κακάο δεν μπορούν να καταναλωθούν με ουρική αρθρίτιδα και η οστεοχονδρία είναι ευπρόσδεκτα προϊόντα, αν και το κρασί, ο καφές και η σοκολάτα μπορεί να είναι περιορισμένα (δεν θα είναι χειρότερα).

• "Η συχνότητα πρόσληψης τροφής για οστεοχονδρία είναι τουλάχιστον 5-6 φορές την ημέρα."

  Μύθος! Συχνά πρέπει να τρώνε με παγκρεατίτιδα, βλάβη στο ήπαρ, έλκη, ασθένειες της χοληδόχου κύστης και άλλων οδών του στομάχου, αλλά με την οστεοχονδρία του τραχήλου της μήτρας, η συχνότητα διατροφής δεν επηρεάζει την πορεία της νόσου.


• "Η διατροφή πρέπει να περιέχει θαλασσινά."

  Οι βλεννοπολυσακχαρίτες (χονδροπροστατευτικά) περιέχουν θαλασσινά, τα οποία πιστεύεται ότι βοηθούν στην οστεοχονδρία.

Χρήσιμες συστάσεις:

• Μειώστε το σωματικό βάρος.

  Κάθε επιπλέον κιλό που "φέρει" τη σπονδυλική στήλη αυξάνει το φορτίο στους μεσοσπονδύλους δίσκους.

• Φυτά τρόφιμα στο τραπέζι.

  Φιλικά προς το περιβάλλον φρούτα και λαχανικά που είναι κορεσμένα με μικροεπεξεργαστά και βιταμίνες συμβάλλουν στη μείωση του σωματικού βάρους, στη βελτίωση της πεπτικής οδού και, σε συνδυασμό με τα θαλασσινά, για την προμήθεια του σώματος με μεγάλο αριθμό θρεπτικών ουσιών.

• Μείωση οξείας, λιπαρών πιάτων, μπαχαρικών, πρώτων υλών και εκλεπτυσμένων υδατανθράκων.

  Αυτές οι ουσίες διεγείρουν την όρεξη, επηρεάζουν τις μεταβολικές διεργασίες στο σώμα και αυξάνουν το σωματικό βάρος.

Σύμφωνα με μελέτες, το 75-85% του πληθυσμού υποφέρει από πόνο στην πλάτη και το 30% του πονοκέφαλου σχετίζεται με την οστεοχονδρία του τραχήλου της μήτρας. Υπάρχει μια επίμονη παρεξήγηση ότι η οστεοχονδρία είναι μόνο η παρτίδα ηλικιωμένων, αυτό δεν συμβαίνει. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται σε 15 έως 20 χρόνια, τα οποία σχετίζονται με τον πρώιμο ενθουσιασμό των υπολογιστών και σχεδόν πλήρη άρνηση της νέας γενιάς.