Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας που οφείλεται στην αρθρίωση

Οι κύριες διαφορές μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας

Η αρθρίτιδα και η αρθρίωση είναι οι πιο συνηθισμένες ρευματολογικές διαγνώσεις σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Αλλά αυτές οι δύο έννοιες είναι παρόμοιες με αυτές με την πρώτη ματιά;

Τα ονόματα είναι αρκετά σύμφωνο, ένα άτομο χωρίς ιατρική εκπαίδευση μπορεί εύκολα να τα συγχέει. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές ασθένειες που έχουν τις δικές τους αιτίες, χαρακτηριστικά θεραπείας και διάγνωσης.

Ορισμός των εννοιών

Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως είναι η βλάβη των αρθρώσεων. Ο τύπος των αλλαγών, ο μηχανισμός της ανάπτυξης της νόσου, τα συμπτώματα είναι σημαντικά διαφορετικοί.

Η αρθρίτιδα περιλαμβάνει μια ομάδα ασθενειών τραυματικής ή μολυσματικής προέλευσης, οι οποίες χαρακτηρίζονται από την εμφάνιση φλεγμονής στην άρθρωση. Με άλλα λόγια, η άρθρωση διογκώνεται, η ερυθρότητα του δέρματος πάνω από αυτό ή η τοπική αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί να παρατηρηθεί ενώ οι κινήσεις είναι περιορισμένες. Το επίθημα για λογαριασμό της νόσου δείχνει την ανάπτυξη μιας φλεγμονώδους αντίδρασης στο σώμα. Επομένως, προσδιορίζονται οι πρωτεΐνες οξείας φάσης, αυξημένες ESR, λευκοκύτταρα στο αίμα. Όχι μόνο οι αρθρώσεις, αλλά και άλλα όργανα (καρδιά, νεφρά, το σύστημα Genitourius, το επιπεφυκότα των ματιών) εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία.

Η αρθρέωση εμφανίζεται συχνότερα σε γηρατειά. Πρόκειται για μια ομάδα εκφυλιστικών διπλικών ασθενειών που συμβαίνουν λόγω σημαντικής επιβάρυνσης των αρθρώσεων. Ο ιστός του χόνδρου μειώνεται, γίνεται λιγότερο ελαστικός, παραβιάζεται η εννεύρωση και η παροχή αίματος. Ως αποτέλεσμα, ο ιστός των οστών μεγαλώνει, ο σύνδεσμος αυξάνει τον όγκο, συμβαίνει μια κρίση όταν περπατάει. Στην περίπτωση της αρθρίσεως, η φλεγμονώδη αντίδραση δεν εκφράζεται, οι δείκτες αίματος είναι φυσιολογικές, η βλάβη σε άλλα όργανα και συστήματα δεν παρατηρείται.

Τι είναι το χειρότερο: αρθρίτιδα ή αρθρίωση; Δεν υπάρχει σαφής απάντηση. Όλα εξαρτώνται από το στάδιο της νόσου, τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η οστεοαρθρίτιδα είναι η κύρια αιτία της κοινής προσθετικής, επειδή οι αλλαγές σε αυτή την ασθένεια είναι μη αναστρέψιμες.

Αιτιολογικό

Οι λόγοι για την ανάπτυξη αρθρόνων και αρθρίων

Η αρθρίτιδα δεν είναι ανεξάρτητη διάγνωση, αυτή η έννοια σημαίνει μια ολόκληρη ομάδα ασθενειών με παρόμοια συμπτώματα. Η φλεγμονή στην άρθρωση μπορεί να προκαλέσει τους ακόλουθους παράγοντες προδιάθεσης:

  • Παραβίαση (κάταγμα, εξάρθρωση, διάσπαση).
  • Αυτοάνοσος μηχανισμός (ρευματοειδής αρθρίτιδα).
  • Κληρονομία;
  • Τα βακτήρια ή οι ιοί (η πιο συνηθισμένη αιτία της νόσου είναι η μικροχλωρίδα του εντέρου ή του ουρογεννητικού).

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια όχι μόνο των ηλικιωμένων, αλλά και από τους αθλητές. Η υπερβολική σωματική δραστηριότητα οδηγεί στη φθορά των αρθρώσεων, την εμφάνιση περιοδικού πόνου. Οι ακόλουθοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας διαφοροποιούνται:

  • μεγαλύτερη ηλικία?
  • Η παχυσαρκία και η παρουσία παχυσαρκίας.
  • Υπερβολική σωματική δραστηριότητα (ποδοσφαιριστής, κατασκευαστής, αρμόδιος βαρών).
  • Συγγενείς ή αποκτηθείσες αλλαγές στο σχήμα των αρθρικών επιφανειών (σκολίωση, κύδιαση ή λόρδωση, επίπεδη πόδια).

Κλινική εικόνα

Η αρθρίωση και η αρθρίτιδα έχουν πολύ παρόμοια συμπτώματα: πόνο στην πληγείσα άρθρωση, διόγκωση, μειωμένη λειτουργία άκρων. Ωστόσο, ένας έμπειρος ειδικός δεν θα είναι δύσκολο να διακρίνει αυτές τις δύο ασθένειες, ακόμη και χωρίς πρόσθετες ερευνητικές μεθόδους. Προκειμένου να γίνει διάγνωση, είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στην εποχή της εμφάνισης συμπτωμάτων που τους προκαλούν και τι βελτιώνει την ηλικία του ασθενούς, την ηλικία του ασθενούς, το είδος της δραστηριότητάς του.

αρθρίτιδα

Η ασθένεια συμβαίνει συνήθως σε νεαρή ηλικία. Εκτός από τη φλεγμονή των αρθρώσεων, βρίσκεται η πιο συνηθισμένη βλάβη στα μάτια (επιπεφυκίτιδα), βρίσκεται το σύστημα ουρίας (ουρηθρίτιδα).

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας που οφείλεται στην οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων

Η "τριάδα" των συμπτωμάτων που αναφέρθηκαν παραπάνω δείχνει την ασθένεια του Reuter.

Χαρακτηριστικά της πορείας αρθρίτιδας:

  • Ο πόνος εμφανίζεται έντονα, ενισχύεται τη νύχτα ή το πρωί, δεν μειώνεται στην ειρήνη.
  • Μικρές αρθρώσεις των χεριών, σταματήστε, καρπός επηρεάζονται, λιγότερο συχνά - αγκώνες, γόνατα, γοφοί.
  • Ο πόνος παίρνει αντίθετα κατά τη διάρκεια των κινήσεων με οστεοαρθρίτιδα, δυσάρεστες αισθήσεις κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας.
  • Η πρωινή ακαμψία είναι ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό της αρθρίτιδας. Ένα σύμπτωμα των "γάντια" μπορεί να παρατηρηθεί εάν τα χέρια φαίνεται να είναι σε σφιχτά γάντια.
  • Η κατεστραμμένη άρθρωση διογκώνεται και αυξάνει τον όγκο. Η διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως έχει ως εξής: με αρθρίτιδα διόγκωσης της κάψουλας, οι σύνδεσμοι, ο υποδόριος ιστός, συμβαίνει λόγω της φλεγμονής, όπου η οστεοαρθρίτιδα είναι παραμόρφωση και ανάπτυξη του οστού, η οποία αυξάνει τον σύνδεσμο σε μέγεθος.
  • Reding του δέρματος, τοπική αύξηση της θερμοκρασίας εμφανίζει αρθρίτιδα.
  • Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει σύνδεση μεταξύ του προηγουμένως μεταφερόμενου εντερικού ή των γεννητικών οργάνων και της ανάπτυξης φλεγμονής στην άρθρωση. Η αρθρίτιδα εμφανίζεται αμέσως ή 2 μήνες μετά την ασθένεια.
  • Η θερμοκρασία του σώματος του υποκειμένου δείχνει την εξάπλωση της φλεγμονής.
  • Η καρδιά, οι νεφρικές ασθένειες και η επιπεφυκότα των ματιών μπορούν επίσης να συνδεθούν.

Αρθρίτιδα

Η ασθένεια χαρακτηρίζεται μόνο από βλάβες που συνήθως δεν υποφέρουν. Πρώτον, οι μεγάλες αρθρώσεις (ισχίο, γόνατο) είναι κατεστραμμένες, αυτό οφείλεται στο μεγαλύτερο φορτίο. Ο πόνος συμβαίνει λόγω της τριβής του χόνδρου, της ανάπτυξης των οστών ο ένας γύρω από τον άλλο, η αντανακλαστική συστολή των μυών, η βλάβη στην κάψουλα των αρθρώσεων.

Σημάδι διαφοροποίησης μιας άρθρωσης αρθρώσεων

Χαρακτηριστικά διαφοροποίησης της οστεοαρθρίτιδας:

  • Πρώτον, οι μεγάλες αρθρώσεις εμπλέκονται στη διαδικασία.
  • Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, αναπτύσσεται σταδιακά η αρθρίωση. Πρώτα υπάρχει μια κρίση στις αρθρώσεις, τότε ασήμαντο πόνο μόνο με σοβαρή σωματική άσκηση. Σταδιακά η ένταση του πόνου αυξάνεται, παρατηρούνται δυσάρεστες αισθήσεις σε όλες τις κινήσεις.

Η ασθένεια βελτιώνεται με ειρήνη.

Τα συμπτώματα της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως είναι λίγο παρόμοια, αλλά η κύρια διαφορά είναι ο χρόνος του πόνου. Με την οστεοαρθρίτιδα, ο πόνος έχει έναν "αρχικό χαρακτήρα", δηλαδή εμφανίζεται κατά τη διάρκεια των κινήσεων και στη συνέχεια μειώνεται ελαφρώς. Στην αρθρίτιδα, ο νυχτερινός πόνος που συμβαίνει με ειρήνη είναι χαρακτηριστικός.

Μπορείτε να ακούσετε μια τραχιά κρίση κατά τη διάρκεια των κινήσεων. Οι κατεστραμμένες επιφάνειες των αρθρώσεων τρίβονται μεταξύ τους και ξοδεύουν ένα είδος τραγάνισμα.

Η άρθρωση με την πάροδο του χρόνου παραμορφώνεται λόγω της ανάπτυξης των θραυσμάτων των οστών, της εμφάνισης υπογείωση. Η διόγκωση της αρθρθείσας σχηματίζεται σε αντίθεση με την αρθρίτιδα λόγω του συστατικού των οστών, με οίδημα να προκαλεί φλεγμονή.

Το δέρμα πάνω από την άρθρωση του συνηθισμένου χρώματος, της ερυθρότητας και του πυρετού δεν παρατηρείται.

Οι κινήσεις της αρθρίσεως είναι περιορισμένα.

Διάγνωση

Πώς μπορείτε να καταλάβετε πώς διαφέρει η αρθρίωση από την οστεοαρθρίτιδα όταν τα συμπτώματα είναι αδύναμα; Σε αυτή την περίπτωση, θα έρθουν πρόσθετες μέθοδοι έρευνας για διάσωση. Η αύξηση των πρωτεϊνών της οξείας φάσης ή του ESR δείχνει την παρουσία αρθρίτιδας. Η ανάπτυξη των οστών στην εικόνα X -Ray είναι πιο χαρακτηριστική για την οστεοαρθρίτιδα.

Διάγνωση αρθρόνων και αρθρίων
  • Με γενική εξέταση αίματος μπορείτε να καθορίσετε το βαθμό φλεγμονής. Η αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από αύξηση της ESR, της λευκοκυττάρωσης και της ασήμαντης αναιμίας. Εάν οι παραπάνω δείκτες είναι φυσιολογικοί, αυτό υποδεικνύει την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας.
  • Βιοχημική έρευνα. Η εμφάνιση πρωτεϊνών οξείας φάσης, διπροϊναιμία (παραβίαση των πρωτεϊνών πλάσματος) - χαρακτηριστικά σημάδια αρθρίτιδας.
  • Ο ορισμός του ρευματοειδούς παράγοντα στο αίμα επιβεβαιώνει τη διάγνωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε την οροαρνητική πορεία της νόσου εάν ο παράγοντας που αναφέρεται παραπάνω δεν ανιχνεύεται κατά τη διάρκεια της ανάλυσης.
  • Εάν ο ασθενής υπέστη μια φλεγμονώδη ασθένεια του γονιδιακού συστήματος ή του έντερο, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει μια ανάλυση για να εντοπίσει τα πιο κοινά βακτήρια που μπορούν να προκαλέσουν αρθρίτιδα - χλαμύδια και εντεροκόκκους.
  • Με την εξέταση δέσμης X μπορείτε να αξιολογήσετε την κατάσταση της άρθρωσης, την παρουσία ανάπτυξης και άλλων ελαττωμάτων οστών. Οι αλλαγές στην εικόνα ενδέχεται να μην είναι διαθέσιμες στα αρχικά στάδια της αρθρίτιδας. Με την πάροδο του χρόνου, ο χόνδρος είναι λεπτότερος, το οστό γίνεται λιγότερο ανθεκτικό, εμφανίζεται η διάβρωση. Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από μείωση της στήλης της άρθρωσης, την ανάπτυξη θραυσμάτων των οστών.
  • Εάν είναι απαραίτητο, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει την απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού των αρθρώσεων, τη σπονδυλική στήλη.

Θεραπεία

Εάν ο πόνος εμφανιστεί στις αρθρώσεις, είναι απαραίτητο να ζητηθεί βοήθεια από τους ρευματολόγους, επιπλέον συνταγογραφείται μια πρόσθετη διαβούλευση με έναν ορθοπεδικό χειρουργό ή χειρουργό. Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας και της αρθρίτιδας είναι ένα δύσκολο έργο, επειδή η φαρμακευτική αγωγή πρέπει να ληφθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ασήμαντο. Υπάρχουν τρεις κύριοι στόχοι για τη θεραπεία των κοινών ασθενειών:

  • Μείωση του πόνου ·
  • Αποκατάσταση της κοινής λειτουργίας ·
  • Επιβραδύνουν τις εκφυλιστικές μεταβολές στον χόνδρο.

 

Η τακτική της θεραπείας των ασθενών στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύπλοκη. Συνεχής χορήγηση φαρμάκων, φυσιοθεραπείας, μασάζ, ασκήσεις φυσιοθεραπείας - Οι κύριες οδηγίες για τη θεραπεία των αρθρώσεων ασθενειών.

Θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας

Η επιλογή των φαρμάκων πρέπει να είναι ατομική ενόψει του βαθμού, η σοβαρότητα της νόσου, η σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Οι κύριες ομάδες φαρμάκων για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας παρουσιάζονται παρακάτω:

  • βασικά φάρμακα ·
  • Μη -υστοειδή αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή.
  • Γλυκοκορτικοειδή (συστηματικά και ενδοεπιχειρησιακά).

Δίνω προσοχή! Τα μη φλεγμονώδη φάρμακα μη -ιχθυοειδών προκαλούν ερεθισμό της βλεννογόνου μεμβράνης του στομάχου. Η γαστρίτιδα είναι δυνατή με μεγαλύτερη χρήση. Επομένως, το φάρμακο που αναφέρθηκε παραπάνω πρέπει να ληφθεί μετά το φαγητό, το οποίο δεν υπερβαίνει την καθημερινή δόση.

Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια μη αναστρέψιμη διαδικασία. Το κύριο καθήκον είναι να αποφευχθεί η περαιτέρω εξέλιξη, να σταματήσει η καταστροφή του χόνδρου, να μειωθεί ο πόνος.

Χαρακτηριστικά ασθενών με οστεοαρθρίτιδα:

  • Δεν θα υπάρξει αντιφλεγμονώδης φαρμακευτική αγωγή.
  • Η πορεία της θεραπείας δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 14 ημέρες.
  • Εάν ο πόνος δεν μειωθεί, εμφανίζεται η ενδοκοιλιακή χορήγηση γλυκοκορτικοειδών.
  • Κατά τη χρήση αναλγητικών, συνταγογραφούνται αναστολείς αντλιών πρωτονίων για την προστασία του στομάχου του στομάχου.
  • Οι χονδροπροστατευτές εμποδίζουν την περαιτέρω καταστροφή του ιστού του χόνδρου.
  • Οι αλλοιωμένες αλοιφές χρησιμοποιούνται τοπικά.
  • Παρασκευάσματα για τη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας, των βιταμινών.

πρόληψη

Πρόληψη αρθρώσεων αρθρίου και αρθροσύνησης

Ένας υγιής τρόπος ζωής, μια πλήρης διατροφή, μια μέτρια σωματική δραστηριότητα - οι κύριες μεθόδους για την πρόληψη των αρθρώσεων ασθενειών. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε το ρόλο της κληρονομιάς, αυτοάνοσους μηχανισμούς. Ως εκ τούτου, μπορείτε να εξετάσετε τακτικά ότι ψάχνετε για γιατρό σε περίπτωση μικρότερων συμπτωμάτων και σας επιτρέπουν να εντοπίσετε ασθένειες στα αρχικά στάδια.

Οι κύριες μέθοδοι για την πρόληψη κοινών ασθενειών:

  • Άνετα καθημερινά παπούτσια. Με υψηλά παπούτσια, ένα σημαντικό γεγονός ή πάρτι είναι κατάλληλο, αλλά κάθε μέρα δεν συνιστάται. Η παραβίαση της μικροκυκλοφοροποίησης αυξάνει την παραμόρφωση του ποδιού τον κίνδυνο αρθρίτιδας ή αρθρίτιδα στο μέλλον.
  • Μειώστε το σωματικό βάρος. Όσο περισσότερο ζυγίζει ένα άτομο, τόσο υψηλότερο είναι το φορτίο στις αρθρώσεις.
  • καλή διατροφή με επαρκή αριθμό λαχανικών και φρούτων.
  • Μέτρια σωματική δραστηριότητα. Το κολύμπι είναι ένα ιδανικό άθλημα για άτομα με προβληματικές αρθρώσεις.